AMWŁ Medicup 2014

• DST 17.22km
• Teren 17.22km
• Czas 01:09
• V_AVG 14.97km/h
• V_MAX 34.59km/h
• Temperatura 16.0°C
• HRmax 191( 96%)
• HRavg 173( 87%)
• Kalorie 760kcal
• Sprzęt Skowyrna mewa
• Aktywność Jazda na rowerze

Wróciłam na pole bitwy. Po długiej przerwie (nie licząc niechlubnego startu w Jeleniej Górze) zdecydowałam się wystartować w zawodach. Wygląda na to, że udało mi się nadrobić straty. Zdobyłam 2 miejsce w klasyfikcjacji studenckiej województwa łódzkiego, a wśród kobiet w XC MediCup'14 byłam 5.

Wyniki XC kobiet

Trasę znałam od podszewki - to bez wątpienia pomogło. Miałam też przewagę nad niektórymi zawodniczkami, ponieważ zjeżdżałam wszystkie zjazdy. Pierwsze kółko jechało mi się okropnie. Przede mną były 3 okrążenia, a ja myślałam, że chyba tu umrę. Nie mogłam wyrównać oddechu i bolało mnie kolano. Na drugim wypracowałam przewagę, uspokoiłam się i opanowałam. Czułam, że mam kontrolę nad sobą i rowerem. Pixon oczywiście wspierał mnie ze wszystkich sił, pojemności płuc i zasobności miłych słów. Mijałam go właściwie na każdym zakręcie i podjeździe - nie wiem, używał jakiegoś nieopatentowanego teleportu. Tuż przed metą dałam się wyprzedzić jednej zawodniczce - cóż, takie jest życie :)

Na tomboli wylosowałam ekskluzywne łatki do dętek. Teraz przynajmniej już nie powiem, że nigdy nic nie wygrałam :)

Świetnie przygotowana trasa, smaczne spaghetti za darmoszkę (rzeczona klasyfikacja akademicka) i bez miary satysfakcji.




Organizator Miszczu © Magdalena Wójcik Photography


Blink blinki i chwała © Robert Karolczak Photography


Twarz zawodów, a co! © Magdalena Wójcik Photography


Mały tuptuś © Robert Karolczak Photography


Łódzkie zawodniczki © Magdalena Wójcik Photography


Kinga znów bezkonkurencyjna © Magdalena Wójcik Photography


Gdzie mi tam jedziesz :D © Robert Karolczak Photography


Paulina goni © Magdalena Wójcik Photography


Nie latałam wysoko, ale skutecznie © Magdalena Wójcik Photography

A teraz wyścig mężczyzn. Panowie startowali z innego miejsca, by rozciągnąć stawkę na rozjeździe. Było ich jednak tak wielu, że na pierwszej pętli i tak korkował się przejazd. Czołówka szybko odjechała i różnica czasu była już nie do nadrobienia. Na szczęście obyło się bez większych upadków, zawodnicy dotarli na metę o własnych siłach. Gratuluję wszystkim, którzy zdecydowali się wystartować. To przecież mega zabawa!


Czołówka © Magdalena Wójcik Photography

Co nie wjadę?! © Robert Karolczak Photography


Pixon? to już się robi monotematyczne © Magdalena Wójcik Photography


Karol na dropie © Robert Karolczak Photography




Pixon nakurwia © Magdalena Wójcik Photography


Niczym piaski Sahary © Magdalena Wójcik Photography

Gdy zasługa wziąść się wstydzi/ Weźmie czelność – i wyszydzi

• DST 6.80km
• Teren 6.80km
• Czas 00:20
• V_AVG 20.40km/h
• V_MAX 32.24km/h
• Temperatura 12.0°C
• Sprzęt Róża pustyni - sprzedany
• Aktywność Jazda na rowerze

Tak, tak właśnie mawiał szanowny pan Kazimierz Brodziński i ani myślę go poprawiać :)

Cały ranek toczyłam ze sobą spór o wyjście z domu. Miało być zimno i wilgotno, a okazało się być ciepło i słonecznie. Lepszej pogody nie mogliśmy sobie na wyścigu wymarzyć. Ostatecznie więc przemogłam lenistwo i duszę skąpca (zapisy 20 zł), umówiłam się pod biurem zawodów z Pauliną i pojechałam. W drodze do Łagiewnik narzuciłam sobie tempo, by sprawdzić co z moją kondycją. Nie było tak źle, siedzenie przy biurku nie zniweczyło wcześniejszej pracy.

W biurze zawodów okazało się, że członkowie AZS nie płacą za start, trzeba tylko okazać ważną legitymację. Damn it! Moja była do września :) na szczęście udało się coś niecoś utargować i przede wszystkim otrzymałam klasyfikację studencką. Szybko zjadłam banana i ruszyłam na objazd trasy.

My już wiemy, a wy? © Eresse

Już za chwileczkę, już za momencik... © Eresse

Tegoroczne kółko miało 1,7 km (!) z tylko jednym, stromym podjazdem. Pikuś prawda? No niekoniecznie. Dobrze jechało mi się pierwsze dwa okrążenia. Na trzecim dopadł mnie kryzys i dreszcze. Zapomniałam już, jak to jest jechać ponad siły i walczyć o miejsce. Podjazd (ten przy uskoku) pokonał mnie tuż przed metą.

A przed nią ukazała się ściana płaczu... podjazd znaczy się © Eresse

Przepis na sukces? Weź trochę bojowej miny Kingi

Profesjonalne barwy Kingi © Eresse

popij tuningowaną wodą z Kaloryfera

Mniej profesjonalne u mnie ;) © Eresse

i w locie przybij piątkę a la Pauli

I piękne high five Pauliny © Eresse

A na pewno staniesz na podium i gratis, jak my, dostaniesz atrakcyjnego brata!

Kinga gdzieś uciekła :D © Eresse

Kilka minut wcześniej martwiłam się o swój los:

To będzie to podium czy nie? © Eresse

A kilka minut później pod wpływem emocji (endorfinki, mili państwo, endorfinki) dopuściłam się profanacji:

Dać dziecku zabawkę... © Eresse

Wyścig Niepodległości zaliczam do jednej z najfajniejszych imprez, w jakich przyszło mi wziąć udział. Nie tylko dlatego, że zwieńczyłam koniec sezonu pucharem, ale przede wszystkim dlatego, że miałam okazję znów zobaczyć się z rowerowymi przyjaciółmi :)

W rodzinie nic nie ginie, zwłaszcza tej rowerowej © Eresse

Herbatka chyba była z prądem ;) © Eresse

Tajemnicza Iza © Eresse

Wężykiem, panowie, wężykiem © Eresse

Bo najważniejsze to dobrze się bawić :) © Eresse

Samotny żagiel © Eresse

WYNIKI OPEN

Zaczęłam z grubej rury © Eresse