Hory moi - podejście na Krywań


                    
                    
          
                    
          DST
          19.91km
          
                               
          Teren
          19.91km
          
                                                            
          Temperatura 
          18.0°C
          
                              
          HRmax
          204(103%)          
                              
          HRavg
          117( 59%)          
                              
          Kalorie  2905kcal
          
                              
          Podjazdy
          1489m
          
                                        
          Aktywność Wędrówka

Środa, 24 czerwca 2015 | dodano: 05.07.2015

Tak to już jest w życiu, że kiedy człowiek bardzo czegoś pragnie i długo na to czeka, to wyobraża sobie, że jak już osiągnie ten cel - cały świat przewróci się do góry nogami. Kiedy w końcu ten moment przychodzi, okazuje się, że nic się nie zmieniło, wszystko jest po staremu, a radość nie jest tak ogromna. W marzeniach finał jest dużo istotniejszy. Dopiero kiedy go osiągamy, okazuje się, że w gruncie rzeczy ważniejsze jest, aby mieć cel, niż żeby go osiągnąć.

Leszek Cichy

Okno pogodowe, hip hip hurra! - nareszcie trafiliśmy ten dzień. Wstaliśmy o 5:30 i pognaliśmy na elektriczkę, która powiozła nas do Strbskego Plesa na szlak. Czego to ja się nie nasłuchałam o Krywaniu. Że łatwy, że spacerowy, że można 2 godziny z czasu urwać, że rodzice z dziećmi chodzą. Szkoda tylko, że ktoś wcześniej nie wspomniał, że wspina się tam po osuwiskach ze skał, że nie ma windy i że słońce nie świeci na szczycie.

My obraliśmy szlaki: czerwony i niebieski, prowadzące od Szczyrbskiego Jeziora Magistralą Tatrzańską, przez Rozdroże w Dolinie Furkotnej, następnie Rozdroże przy Jamskim Stawie aż na Pawłowy Grzbiet i Rozdroże pod Krywaniem. Stamtąd już na Mały Krywań i właściwy szczyt - 2494 m n.p.m.

Szlak przez długi czas biegnie bardzo przyjemną, leśną drogą, która łagodnie się pnie i nie podnosi tak tętna. Później trzeba się trochę napocić na korzeniach i kamieniach, ale nadal jest sympatycznie i można utrzymać rozsądne tempo. Później zaczynają się kosodrzewiny i można nacieszyć oczy widokami. Niestety im pięliśmy się wyżej, tym mniej było widać i tym gęściejsze chmury na nas spływały. Ponoć z Krywania rozciąga się onieśmielający widok, bowiem Krywań góruje nad sąsiednimi szczytami i ma największą w całych Tatrach wysokość względną nad położoną pod nim Doliną Koprową. Niestety nie dane nam było tego doświadczyć.

Krywań od 1935 jest narodową górą Słowaków. To widać. W drodze mijaliśmy zaskakująco wielu turystów. Co ciekawe, szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 r. znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów. Dodam jeszcze mały rys historycznoliteracki - w 1805 r. na szczt zawędrował sam Stanisław Staszic, działacz i pisarz polskiego oświecenia.