Dziś jest to jutro, o którym mówiłeś wczoraj.


                    
                    
          
                    
          DST
          15.00km
          
                               
          Teren
          15.00km
          
                                                            
          Temperatura 
          28.0°C
          
                              
          HRmax
          182( 91%)          
                              
          HRavg
          121( 61%)          
                              
          Kalorie  2468kcal
          
                                        
          Sprzęt Skowyrna mewa
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Poniedziałek, 11 lipca 2016 | dodano: 01.08.2016

Uczestnicy

Nieważne, ile dni jest w twoim życiu. Ważne, ile życia jest w twoich dniach.

Do Nowego Szczyrbskiego Plesa jedziemy słowacką koleją żelazną, zwaną przez miejscowych elektriczką. O której wstaliśmy? O 5:30. Przecież nie pojechaliśmy na urlop, żeby przesypiać cały dzień! Podróż trwa godzinę - nuży, kołysze i usypia. Mamy czas na śniadanie i chwilę regeneracji. Dziś odpoczywamy po trudach dnia poprzedniego. Ma być krótko, miło i z górki. Idziemy na 2093 m n.p.m. Tu nie ma niższych szczytów.

Z każdą godziną robi się coraz upalniej. Studzimy buffy w strumieniu i uzupełniamy wodę przy górskich źródełkach. Strumień bije wprost ze skały, kłuje w zęby i mrozi brzuchy. Woda jest doskonała.

Pod Soliskiem można kupić Radlera za 2,5 i pizzę za 7 euro. Słyszę nawet nieśmiałe pomruki, by na postoju obalić małe piwko. Czuć rozluźnioną atmosferę i obezwładniający upał. Nikt nas dziś nie goni, mamy aż nadto czasu i nawet zastanawiamy się, czy na leżakach, które dorwaliśmy, nie przespać dwóch godzin. Opalamy się beztrosko, póki nie zaczyna nas palić słońce. Już przeczuwamy, że będzie piekło.

Łukasz i Robert gonią nas w dalszą drogę, ale my, rozleniwione, decydujemy się zostać pod szczytem i poopalać nogi. Leżymy i walczymy. Ze sobą, z ambicją i młodzieńczym zrywem. Przecież nie przyjechałyśmy w Tatry, żeby się wylegiwać jak koty! Gonimy chłopaków i razem wchodzimy na szczyt (no dobra, każdy w swoim czasie i tempie). Na górze pamiątkowa fotka (wkrótce) i powrót. Słońce jak na złość przez cały dzień przypieka nas z prawej strony. Palą nas ręce, uszy i kark (nie wspominając o nosie). Nawet kefir tu nie pomoże. Na drugi dzień przyjdzie nam wylizywać rany po oparzeniach słonecznych. Ale i tak jest cudnie!

Szczęście jest w nas © Eresse

Panorama Nowego Sztyrbskiego Jeziora © Eresse

Panorama spod Skrajnego Soliska © Eresse

Z przyjaciółmi i trudy wędrówki smakują lepiej © Eresse

Aktywny wypoczynek © Eresse

Słowacki Giewont © Eresse

Tylko dziś jest twoje © Eresse