AMWŁ Medicup 2014

Sobota, 21 czerwca 2014 | dodano: 21.06.2014

Uczestnicy

Wróciłam na pole bitwy. Po długiej przerwie (nie licząc niechlubnego startu w Jeleniej Górze) zdecydowałam się wystartować w zawodach. Wygląda na to, że udało mi się nadrobić straty. Zdobyłam 2 miejsce w klasyfikcjacji studenckiej województwa łódzkiego, a wśród kobiet w XC MediCup'14 byłam 5.

Wyniki XC kobiet

Trasę znałam od podszewki - to bez wątpienia pomogło. Miałam też przewagę nad niektórymi zawodniczkami, ponieważ zjeżdżałam wszystkie zjazdy. Pierwsze kółko jechało mi się okropnie. Przede mną były 3 okrążenia, a ja myślałam, że chyba tu umrę. Nie mogłam wyrównać oddechu i bolało mnie kolano. Na drugim wypracowałam przewagę, uspokoiłam się i opanowałam. Czułam, że mam kontrolę nad sobą i rowerem. Pixon oczywiście wspierał mnie ze wszystkich sił, pojemności płuc i zasobności miłych słów. Mijałam go właściwie na każdym zakręcie i podjeździe - nie wiem, używał jakiegoś nieopatentowanego teleportu. Tuż przed metą dałam się wyprzedzić jednej zawodniczce - cóż, takie jest życie :)

Na tomboli wylosowałam ekskluzywne łatki do dętek. Teraz przynajmniej już nie powiem, że nigdy nic nie wygrałam :)

Świetnie przygotowana trasa, smaczne spaghetti za darmoszkę (rzeczona klasyfikacja akademicka) i bez miary satysfakcji.




Organizator Miszczu © Magdalena Wójcik Photography


Blink blinki i chwała © Robert Karolczak Photography


Twarz zawodów, a co! © Magdalena Wójcik Photography


Mały tuptuś © Robert Karolczak Photography


Łódzkie zawodniczki © Magdalena Wójcik Photography


Kinga znów bezkonkurencyjna © Magdalena Wójcik Photography


Gdzie mi tam jedziesz :D © Robert Karolczak Photography


Paulina goni © Magdalena Wójcik Photography


Nie latałam wysoko, ale skutecznie © Magdalena Wójcik Photography

A teraz wyścig mężczyzn. Panowie startowali z innego miejsca, by rozciągnąć stawkę na rozjeździe. Było ich jednak tak wielu, że na pierwszej pętli i tak korkował się przejazd. Czołówka szybko odjechała i różnica czasu była już nie do nadrobienia. Na szczęście obyło się bez większych upadków, zawodnicy dotarli na metę o własnych siłach. Gratuluję wszystkim, którzy zdecydowali się wystartować. To przecież mega zabawa!


Czołówka © Magdalena Wójcik Photography

Co nie wjadę?! © Robert Karolczak Photography


Pixon? to już się robi monotematyczne © Magdalena Wójcik Photography


Karol na dropie © Robert Karolczak Photography




Pixon nakurwia © Magdalena Wójcik Photography


Niczym piaski Sahary © Magdalena Wójcik Photography

Objazd trasy malinkowej

Piątek, 20 czerwca 2014 | dodano: 21.06.2014

Uczestnicy

2xPraca

4xPraca

Podsumowanie rowerowego tygodnia do i z pracy. Dziś, 13. w piątek, bardzo przesądnie i bardzo złośliwie, zmoczył mnie deszcz, gdy wyszłam z pracy.

Praca i ortodonta 4

Dziś do ortodonty po pracy pojechałam sama - jak grzeczna dziewczynka drogą rowerową. Tego szaleńca i pirata drogowego, Pixona, spotkałam już w gabinecie. Razem więc wracaliśmy do domu :)

Pojechaliśmy Szczecińską. Musieliśmy wyglądać zjawiskowo - dama w obcasach na pojękującej ze starości niemieckiej holenderce i giermek na rozpadającej się kozie xD


Tiruriru © Eresse

Dobrze pokręcić w towarzystwie

Niedziela, 8 czerwca 2014 | dodano: 08.06.2014

Uczestnicy

Wybraliśmy się na pierwszą dłuższą przejażdżkę z Karolczakami :) i muszę przyznać, że Ola, która na rowerze jeździ od miesiąca, radzi sobie bardzo dobrze!

Upał dokuczał nam już od przekroczenia furtki i z każdą godziną wzmagał się. Z ulgą przyjmowaliśmy więc każdy skręt do lasu z rozpalonego asfaltu czy parnej łąki. Pojeździliśmy po Wzniesieniach Łódzkich, wylądowaliśmy w okolicach Dobrej na lodach i pojechaliśmy dalej nad zalew w Strykowie zwany potocznie cesarką. Woda - syf, kiła i mogiła - ale przestrzeń miejska zagospodarowana na bogaty plac zabaw, chodnik i drogę rowerową wokół stawu, boisko, plażę. Posiedzieliśmy w cieniu na trawie, zapchaliśmy się herbatnikami, które nie miały 52 ząbków i trzeba było je popijać i zeskrobywać z zębów. Było śmiechowo.

Who's the Boss?

Dzień upłynął mi szybko i przyjemnie. W pracy siedziałam krótko, bo musiałam jeszcze wstąpić na uczelnię po ostatnie wpisy. Później spotkałam się z kolegą z dawnych lat w studenckim klubie BUŁa - nauczona przykrym doświadczeniem (paskudne żarcie w Western Chicken na Piotrkowskiej) nie zamówiłam nic z dań na ciepło, tylko wzięłam kawę. Pogawędziliśmy i powspominaliśmy dawne czasy liceum. 

Na uczelni odkryłam, że nasza prowadząca spełniła obietnicę i wstawiła kilka wybranych makiet z grafiki komputerowej do gabloty. Poniżej prezentuję propozycję nowego czasopisma rowerowego "da bajk!" - projekt własny, home made, druk in ksero tęcza :)

Czytalibyście?

Who's the boss? by Monika Sompolińska © Eresse

Naprawdę wracam do formy

Niedziela, 1 czerwca 2014 | dodano: 01.06.2014

Uczestnicy

Zanim zaczniesz czytać, Surfin' Ju Es Ej :)

Tak się cieszę, że nie zmarnowałam tej niedzieli na siedzeniu przy komputerze i leżeniu na kanapie (bo przecież trzeba odespać i wypocząć przed kolejnym tygodniem w pracy).

Spięliśmy się z Pixonem, choć bardzo nam się nie chciało, i umówiliśmy się na trening. Ponieważ wiało jakby się ktoś powiesił, staraliśmy się unikać otwartych przestrzeni i asfaltów. Tak tak, nie widać tego na załączonych zdjęciach :) 

Najpierw popędziliśmy do Łagiewnik. Wróć - najpierw przez Arturówek pojechaliśmy na górkę na Rogach. Pierwszy raz podjeżdżałam ją od tej kamienistej, zawalonej cegłami i innymi śmieciami strony, którą zwykle z górki zjeżdżamy. Uffff udało się, nawet Pixon był zaskoczony, że trzymam się tuż za nim. Kolejny punkt to wodopój przy Kaloryferze. Szybko napełniliśmy bidony/butelki i wjechaliśmy na jakąś pętlę, którą jechałam pierwszy raz. Trasa zaczyna się przy ulicy Wycieczkowej obok menażerii czy leśniczówki, jak kto woli - w każdym razie przez dropy i hopy do downhillu, prowadzi w głąb lasu aż do Kapliczek przez dwa strome podjazdy z mostkami i jeden szeroki zjazd. Taką pętlę przejechaliśmy dwa razy. Najpierw wspólnie, bym mogła zapoznać się z drogą i odbiciami, a później każdy w swoim tempie.

Kiedy skończyłam swój przydział, byłam tak wypompowana, że miałam już ochotę wracać do domu. Pixon obiecał mi jeszcze dwa podjazdy i powrót. Ale uśmiechał się przy tym szelmowsko i widziałam, że coś knuje. Tak mnie wyprowadził w pole, że jakimiś bezdrożami i polami dojechaliśmy na Malinkę. 

Spaliłam już sporo energii, ale miałam wrażenie, że z rozgrzanymi, trochę przepalonymi nogami znacznie lepiej mi się jeździ. Wjechaliśmy więc razem na pętlę i jakoś utrzymałam się Pixonowi na kole (tak, musiał dostosować do mnie tempo i trochę na mnie czekać, ale nie poddawał się, humory nam dopisywały). Myślę, że był ze mnie zadowolony :)

Na drugie okrążenie już się nie zdecydowałam. Padłam na trawę jak trup i leżałam na słońcu tuż obok stawu. Kiedy po mnie przyjechał, nie miałam siły ruszyć nogą. Poleżałam jeszcze chwilę i w końcu zmusiłam się do wstania. Do domu wracałam już ostatkiem sił, miałam wrażenie, że uszło ze mnie całe paliwo - jak w samochodzie, który zaczyna zwalniać, chociaż dodajesz gazu. Byłam tak głodna, że mogłabym zjeść wszystko - lodówkę, stare trampki, siodełko. Do domu wtoczyłam się jak zombie. 

Był ogień na trasie! 

PS. Kocham te momenty, kiedy już zrzucam kask, ciuchy rowerowe, mogę się umyć i walnąć do łóżka bez tchu. Czuję wtedy totalną, niezmierzoną błogość. Nawet jedzenie smakuje lepiej. No i kocham trenować z bratem, bo nikt nie motywuje mnie tak jak on :)




Like American Dream © Eresse

Na bezdrożach © Eresse


Towarzysz podróży © Eresse

Wracam do formy

Wiecie jak to jest, kiedy siedzicie cały tydzień w biurze: to samo biurko, krzesło, monitor, zgięte nogi. I tak ciągnie na rower, że aż nie można wysiedzieć. Lekarstwem mogą być codzienne dojazdy do pracy na dwóch kółkach. Ale w końcu i tak przychodzi dzień, kiedy trzeba się wyszaleć.

W piątek zamiast na wieczór wyskoczyć do miasta, wskoczyłam na siodło i popędziłam do Łagiewnik. Objechałam kilka pętli, podjechałam najpopularniejsze podjazdy, poćwiczyłam zjazdy. Z dumą stwierdzam, że teraz żaden już nie stanowi dla mnie wyzwania. Pozostaje tylko przerzucić się na enduro i poskakać na dropach :)

Praca i ortodonta 3

Poniedziałek, 26 maja 2014 | dodano: 26.05.2014

Uczestnicy

Nie. Jeszcze nie zdjemuję aparatu :)

A pod Tesco takie fenomeny. Pewnie linka tytanowa.


Za długo nie postoją © Eresse